Parvaze Ghooha

من اون شهر دورم که دریا نداره
که بی تو غروبم تماشا نداره
من اون شهر دورم پر از جای خالی
پر از آرزوی یه جشن خیالی
چه قدر فکر کردم به دلبستگی هام
به یه خواب راحت واسه خستگی هام
با یه بالشِ پَر ، پُر از آرزوها
چقدر فکر کردم به پرواز قوها
خدا رو چه دیدی، شاید پر گرفتیم
شاید خنده هامونو از سر گرفتیم
نگو چی گذشت و نگو چی کشیدیم
شاید شب تموم شد، خدارو چه دیدی
خدا رو چه دیدی، شاید جون گرفتم
شاید دستتو زیر بارون گرفتم
تو شاید دوباره به دادم رسیدی
شاید خنده برگشت، خدا رو چه دیدی
من اون شهر دورم که بغضش شکسته
که دلتنگی، راه نفس هاشو بسته
خیابون خیابون، پر از انتظارم
تو نیستیو راهی به جایی ندارم
چقدر غم شمردیم،چقدر دل سپردیم
پریدیم و هر بار به دیوار خوردیم
خوشی دورمون زد، بلا دورمون گشت
غمامو بغل کن، شاید خنده برگشت
خدا رو چه دیدی، شاید پر گرفتیم
شاید خنده هامونو از سر گرفتیم
نگو چی گذشت و نگو چی کشیدیم
شاید شب تموم شد، خدارو چه دیدی
خدا رو چه دیدی، شاید جون گرفتم
شاید دستتو زیر بارون گرفتم
تو شاید دوباره به دادم رسیدی
شاید خنده برگشت، خدا رو چه دیدی