Ghollabi

دو هزار تا راه روشن
دو هزار تا چاه تاریک
توی چشمای تو حتی
از خود خدا دوتا بود
تو اتاق آرزوهام هیچی نیست هیچی نمیخوام
غیر حال خوبی که با تو فقط تو این اتاق بود
هر چقدر چشات قشنگ بود هر چقدر آبی بود
مث طعمه های ماهیگیری قلابی بود
بهترین عکسی که از خودم دارم جایی بود
که از آب درم آوردی با یه طناب درم آوردی
عجب آبی بود
اگه چشم تو چاه باشه اگه عشق گناه باشه
مهم نیست چقد عمیق باشه
گلو گیر نگاهت که شدم دیدم قرار تا ابد
توی گلوم یه تیغ باشه
دلم موزه ی زخمای توئه زخمی حرفای توئه
زخم بده از رفیق باشه
هم ازت خاطره دارم هم ازت فاصله دارم
تا حالا یه همچی جنگی توی تاریخ نبوده
به صلیب کشیدیم اما کل تاریخو بگردی
کف دست هیچ مسیحی این همه میخ نبوده