Ghomar

هرجای زندگی بار عشق تو رو دوشمه اینکه دور از منی هرجا خود نقطه جوشمه یه دیونه بازیه اسمشو زندگی نذار قصه ی سوختن پروانه ی ساده رو شمعه { میسوزه اون که دلش تو قماره کو میگن عشق واسه همه یه باره اونی که واسه من حس عمیقه واسه تو مثله راه فراره کو میگن عشق تا همیشه میمونه روح که مریض بشه بد تره جونه سخت میشه بغضا و اشک شبونه اونی که زخمشو خورده میدونه } من چشام یه بار دوبار که شب بیداری نکشید اِنقدی بود که یه جایی خون به مغزم نرسید.. باشه من دلم حریف حس بعد از تو نشد من فقط دلم ضعیف بود تویه ردی همه چیت {میسوزه اون که دلش تو قماره کو میگن عشق واسه همه یه باره اونی که واسه من حس عمیقه واسه تو مثله راه فراره کو میگن عشق تا همیشه میمونه روح که مریض بشه بد تره جونه سخت میشه بغضا و اشک شبونه اونی که زخم شو خورده میدونه}