Darandasht

زنده زدم بیرون از این ویرونه که ساختی برام
من پر کشیدم از قفس با این که زخمی بود پرام
آسون نبود از این سقوط همین که الان سر پام
هر چی ازت جا مونده بود عین یه سنگ بود سر رام
من تیکه های عشقتو رو تلی از خاطره هاش
سوزوندم و منتظرم طوفان که شد خاکستراش
شهر دردندشت دلت نفرین شدن دروازه هاش
هر کی اومد باید بره به موقع اش هر کی به جاش
الان که میمیری براش ولی یه جایی آخراش
افته از سرت هواش می بینمت صبر داشته باش
می
سوت قطار قلب تو یعنی رسیدیم آخراش
دیگه مهم نیس که کجا پیاده شن مسافراش
قمار چشمای تو که بازنده آن برنده هاش
جنگل زیبایی تو فراری آن پرنده هاش
گیرم تو زیبایی محض همون که میمیرن براش
سرو کمون چه فایده وقتی تو باد ریشه هاش