Pedar

باشونه های محکمت یه عمره که پشت من شبیه رشته کوهی برف سفیدی رو موهات نشسته تازه میفهمم که چه باشکوهی یادم می مونه که تموم عمرت جنگیدی واسه منو آرزوهام هرجای دنیا که باشم هنوزم آغوش گرم پدرم رو میخوام عشق یه رشته کوه از درد پدرمه که هیچوقت پشتمو وخالی نکرد عشق یعنی لبخند بابام یعنی آغوش گرمش وقتی که خیلی تنهام خوب بلدی غصه هاموکم کنی جاتو توقلبم قرص ومحکم کنی زمین که میخورم همیشه هستی دستمو میگیری بلندم کنی عشق یه رشته کوه از درد پدرمه که هیچوقت پشتمو خالی نکرد عشق،یعنی لبخند بابام یعنی آغوش گرمش وقتی که خیلی تنهام