Doroste Piram

درسته پیرم اما حافظم خوب سر جاشه
درست میبینمت حتی اگه عینک نباشه
تموم جمله هاتو از همون وقت حفظ کردم
میگفتی بسه اه اصلا تو خوبی حله باشه
چقدر خوب موندی اما تو دلت آشوب داری
هنوزم واسه بعد از من یکی مطلوب داری
هنوز دست برنداشتی از کنایه بین حرفات
هنوزم مثل قبلت عادت سرکوب داری
این همه سال که نبودی من بودم
که باهات بودم که به پات موندم
بودم به یادت با اینکه تو نبودی
ولی من بودم که باهات بودم
این همه سال که نبودی من بودم
که باهات بودم که به پات موندم
بودم به یادت با اینکه تو نبودی
ولی من بودم که باهات بودم
زمونه آدمت کرده یا نه میبینم انگار
نشستی زل زدی یه گوشه از لحظه ی دیدار
چه اخلاقی ولی اینی که میبینم تو نیستی
غرورت کو چه راحت زدی تکیه به دیوار
دلم شور میزنه بد توی فکری کو زبونت
مگه چیزی شده پس کو تموم این و اونت
درسته سالها دورم ازت اما هنوزم
دوست دارم باهاتم پشتتم قسم به جونت
این همه سال که نبودی من بودم
که باهات بودم که به پات موندم
بودم به یادت با اینکه تو نبودی
ولی من بودم که باهات بودم
این همه سال که نبودی من بودم
که باهات بودم که به پات موندم
بودم به یادت با اینکه تو نبودی
ولی من بودم که باهات بودم